تعیین فراوانی عفونتها قارچی و شبه قارچی سطحی جلدی در بیماران مشکوک مراجعه کننده به درمانگاه تخصصی دانشگاه علوم پزشکی اراک

  سابقه و هدف: عفونت ‌ های حاصله از قارچ ‌ ها دارای طیف وسیعی بوده و بسته به محل آن به پنج گروه عفونت ‌ های سطحی، جلدی،   مخاطی، زیر جلدی واحشایی طبقه بندی می ‌ شوند عفونت ‌ ها جلدی انسان شامل گروه وسیعی ازبیماری ‌ های پوست وضمایم آن همچون ناخن ومو می ‌ باشد.   مواد و روش ‌ ها: این بررسی که از نوع توصیفی بوده و برروی 148 نفر از بیماران مشکوک به عفونت ‌ ها قارچی سطحی جلدی انجام شد که نمونه ‌ ها از نظر لام مستقیم وکشت برروی محیط ‌ های کشت SCC , SC , S مورد بررسی قرار گرفتند.   یافته ‌ ها: از میان 148 نفر بیمار مراجعه کننده وجود عفونت ‌ های سطحی جلدی در 90 نفر به اثبات رسید (8/60 % ) از این تعداد 11 نفر (23/12 % ) مبتلا به تینه آ ورسیکالر، 4نفر مبتلا به کاندیدیازیس (44/4 % )، 73 نفر مبتلا به درماتوفیتوزیس (11/81 % ) و 2 نفر مبتلا به دمودیکوزیس (22/2 % ) بودند.   بحث و نتیجه ‌ گیری: درماتو فیتوزیس شایعترین عفونت دراین بررسی بود و کچلی بدن شایعترین عفونت قارچی بود. ترایکوفایتون وروکوزوم که یک قارچ حیوان دوست است بیشترین عامل آلودگی را تشکیل می ‌ داد.